4.7.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/18

(1)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statusu ESBC krajowe banki centralne państw członkowskich, które przyjęły euro (zwane dalej „KBC”), oraz Europejski Bank Centralny (EBC) (zwane dalej wspólnie „bankami centralnymi Eurosystemu”) mogą dokonywać operacji na rynkach finansowych m.in. w formie transakcji bezwarunkowego kupna i sprzedaży instrumentów rynkowych.

(2)

W dniu 7 maja 2009 r., a następnie w dniu 4 czerwca 2009 r. Rada Prezesów zdecydowała, iż w związku z panującymi obecnie na rynku nadzwyczajnymi okolicznościami należy rozpocząć realizację programu (zwanego dalej „programem zakupu obligacji” lub „programem”), w ramach którego KBC oraz – w wyjątkowych przypadkach – EBC będą mogły, w bezpośrednim kontakcie z kontrahentami oraz stosownie do przydzielonych im udziałów, dokonywać transakcji bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji. Banki centralne Eurosystemu zamierzają realizować program zakupu obligacji stopniowo, z uwzględnieniem sytuacji panującej na rynku oraz potrzeb związanych z polityką pieniężną Eurosystemu. Celem realizowania opisywanych tu transakcji zakupu jest: a) pobudzenie dalszego spadku terminowych stóp procentowych rynku pieniężnego; b) złagodzenie warunków finansowania dla instytucji kredytowych i przedsiębiorstw; c) zachęcenie instytucji kredytowych do podtrzymania, a następnie zwiększania akcji kredytowej; oraz d) zwiększenie rynkowych zasobów płynności w ważnych segmentach rynku niepublicznych dłużnych papierów wartościowych.

(3)

W ramach wspólnej polityki pieniężnej program obejmujący transakcje bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji powinien być realizowany przez banki centralne Eurosystemu w sposób jednolity zgodnie z postanowieniami niniejszej decyzji,

1)

Obligacje te powinny być: (i) obligacjami zabezpieczonymi wyemitowanymi zgodnie z kryteriami określonymi w art. 22 ust. 4 dyrektywy UCITS (2) (zwanymi dalej „obligacjami zgodnymi z dyrektywą UCITS”); lub (ii) strukturyzowanymi zabezpieczonymi obligacjami, które w samodzielnej ocenie danego banku centralnego Eurosystemu posiadają podobne środki zabezpieczające jak obligacje zgodne z dyrektywą UCITS.

2)

Minimalna wielkość każdej emisji zabezpieczonych obligacji wynosi, co do zasady, 500 milionów EUR. W wyjątkowych przypadkach bank centralny Eurosystemu może zdecydować o dokonaniu transakcji bezwarunkowego zakupu zabezpieczonych obligacji, których wielkość emisji była niższa niż 500 milionów EUR, o ile wielkość emisji nie jest niższa niż 100 milionów EUR, a zakup taki jest, wedle samodzielnej oceny danego banku centralnego Eurosystemu, uzasadniony szczególną sytuacją na rynku lub względami zarządzania ryzykiem.

3)

Minimalnym ratingiem emisji zabezpieczonych obligacji jest, co do zasady, rating „AA” lub jego odpowiednik, przyznany przez jedną z wiodących agencji ratingowych.

4)

Jeżeli emitent zabezpieczonych obligacji jest podmiotem (niebędącym instytucją kredytową) zarejestrowanym w strefie euro, obowiązują następujące warunki: (i) podmiot taki emituje wyłącznie zabezpieczone obligacje; oraz (ii) takie zabezpieczone obligacje są gwarantowane – w sposób, który odpowiedni bank centralny Eurosystemu uznał za wystarczający – przez instytucję kredytową zarejestrowaną w strefie euro, lub posiadają inne środki zabezpieczające o podobnym charakterze spełniające wymagania odpowiedniego banku centralnego Eurosystemu.

5)

Emisje zabezpieczonych obligacji podlegają przepisom regulującym zabezpieczone obligacje obowiązującym w państwie członkowskim należącym do strefy euro. W przypadku strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji prawem właściwym dla dokumentacji zabezpieczonych obligacji jest prawo państwa członkowskiego należącego do strefy euro.