„1.   Państwa członkowskie posiadają numeryczne reguły fiskalne dotyczące salda budżetowego, za pomocą których realizują w krajowych procesach budżetowych swój średniookresowy cel budżetowy, zdefiniowany w art. 2a rozporządzenia (WE) nr 1466/97. Reguły takie obejmują całość sektora instytucji rządowych i samorządowych i mają charakter wiążący, najlepiej konstytucyjny.”

„1.   Państwa członkowskie posiadają numeryczne reguły fiskalne dotyczące salda budżetowego, za pomocą których realizują w krajowych procesach budżetowych swój średniookresowy cel budżetowy, zdefiniowany w art. 2a rozporządzenia (WE) nr 1466/97. Reguły takie obejmują całość sektora instytucji rządowych i samorządowych i mają charakter wiążący, najlepiej konstytucyjny. Państwa członkowskie mogą tymczasowo odejść od celu średniookresowego lub ścieżki dostosowawczej do niego jedynie w wyjątkowych okolicznościach, pod warunkiem że nie zagraża to stabilności budżetowej w średnim okresie.

1a.   Państwa członkowskie zapewnią, aby roczny budżet sektora instytucji rządowych i samorządowych był zrównoważony lub wykazywał nadwyżkę. W tym celu, w drodze specjalnego porozumienia pomiędzy państwami członkowskimi o wykroczeniu poza wymogi rozporządzenia (WE) nr 1466/97, roczne saldo strukturalne sektora instytucji rządowych i samorządowych nie przekroczy wartości odniesienia określonej dla poszczególnych państw, przy dopuszczalnym poziomie deficytu strukturalnego w wysokości 0,5 % PKB. W przypadku, gdy poziom długu sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaje wyraźnie poniżej 60 % PKB i przy niskim ryzyku utraty długookresowej stabilności finansów publicznych, określona dla poszczególnych państw wartośćodniesienia dla rocznego bilansu strukturalnego sektora instytucji rządowych i samorządowych może odpowiadać poziomowi deficytu strukturalnego wynoszącemu najwyżej 1 % nominalnego PKB.

1b.   Państwa członkowskie wprowadzą uruchamiany automatycznie mechanizm korygujący, mający na celu korygowanie stwierdzonych znacznych odchyleń od celu średniookresowego lub ścieżki dostosowawczej do tego celu, w tym ich skumulowanego wpływu na dynamikę długu publicznego. [Charakter, zakres i harmonogram mechanizmu korygującego, w tym również w przypadku wyjątkowych okoliczności, określone są w załączniku do niniejszego rozporządzenia.]

1c.   Państwa członkowskie zapewnią szybkie dochodzenie do swojego celu średniookresowego w oparciu o ambitne i wiążące ramy czasowe przedstawione przez Komisję przy uwzględnieniu ryzyk dla stabilności gospodarczej danego państwa. Ramy czasowe przedstawione przez Komisję podaje się do wiadomości publicznej.”

„5.   W przypadku stwierdzenia przez Komisję szczególnie poważnej niezgodności z obowiązkami w zakresie polityki budżetowej określonymi w pakcie stabilności i wzrostu, Komisja w terminie dwóch tygodni od przedstawienia jej wstępnego planu budżetowego zwraca się do danego państwa członkowskiego o przedstawienie skorygowanego wstępnego planu budżetowego. Żądanie takie podaje się do wiadomości publicznej.”

„5.   W przypadku stwierdzenia przez Komisję niezgodności z obowiązkami w zakresie polityki budżetowej określonymi w pakcie stabilności i wzrostu, Komisja w terminie dwóch tygodni od przedstawienia jej wstępnego planu budżetowego zwraca się do danego państwa członkowskiego o przedstawienie skorygowanego wstępnego planu budżetowego. Żądanie takie podaje się do wiadomości publicznej.Ponadto Komisja zwraca się do państwa członkowskiego o przedstawienie skorygowanego wstępnego planu budżetowego w przypadku niezgodności planu budżetowego ze ścieżką zmian poziomu zadłużenia lub deficytu, określonymi w programie stabilności państwa członkowskiego, uwzględniając ewentualną opinię Rady dotyczącą programu stabilności, lub w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla stabilności budżetowej.”

„1.   Komisja w razie potrzeby przyjmuje opinię w sprawie wstępnego planu budżetowego w terminie do dnia 30 listopada.”

„1.   Komisja ocenia wstępne plany budżetowe, uwzględniając średnioterminowy wpływ nowych środków na budżet, oraz wpływ na stabilność budżetową. Komisja ocenia także jakość procesu gromadzenia danych statystycznych. Komisja w razie potrzeby przyjmuje opinię w sprawie wstępnego planu budżetowego w terminie do dnia 30 listopada. Komisja przyjmuje opinię zawsze w przypadku zaistnienia którejkolwiek z poniższych sytuacji: (a) gdy wstępny plan budżetowy prowadziłby do niezgodności z obowiązkami w zakresie polityki budżetowej określonymi w pakcie stabilności i wzrostu; (b) gdy wstępny plan budżetowy prowadziłby do deficytu strukturalnego wyższego niż przewidziany w programie stabilności państwa członkowskiego; (c) gdy wskaźnik zadłużenia publicznego przekroczy 60 % PKB i nie spada w odpowiednim tempie zgodnie z paktem stabilności i wzrostu lub (d) gdy Komisja stwierdzi zagrożenie dla stabilności budżetowej.”

„4.   Eurogrupa omawia opinie Komisji w sprawie krajowych planów budżetowych oraz sytuację budżetową i perspektywy w całej strefie euro na podstawie ogólnej oceny dokonanej przez Komisję zgodnie z ust. 3. Ocenę podaje się do wiadomości publicznej.”

„4.   Eurogrupa, a w przypadku ponownego niewywiązania się ze zobowiązań przez państwo członkowskie, Rada Europejska, omawia opinie Komisji w sprawie krajowych planów budżetowych. Eurogrupa, a w przypadku ponownego niewywiązania się ze zobowiązań przez państwo członkowskie, Rada Europejska, omawia także sytuację budżetową i perspektywy w całej strefie euro na podstawie ogólnej oceny dokonanej przez Komisję zgodnie z ust. 3. Ocenę podaje się do wiadomości publicznej.”

„1.   W przypadku podjęcia przez Radę decyzji stwierdzającej istnienie nadmiernego deficytu w państwie członkowskim zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu, do danego państwa członkowskiego zastosowanie mają ust. 2 do 5 niniejszego artykułu, do czasu uchylenia procedury nadmiernego deficytu.

2.   Państwo członkowskie podlegające ściślejszemu monitorowaniu niezwłocznie przeprowadza kompleksową ocenę wykonania budżetu w bieżącym roku dla sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego podsektorów. …”

„1.   W przypadku podjęcia przez Radę decyzji stwierdzającej istnienie nadmiernego deficytu w państwie członkowskim zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu, do danego państwa członkowskiego zastosowanie mają ust. 1a do 6 niniejszego artykułu, do czasu uchylenia procedury nadmiernego deficytu.

1a.   Państwo członkowskie podlegające procedurze nadmiernego deficytu wprowadza program partnerstwa budżetowego i gospodarczego zawierający szczegółowy opis reform strukturalnych niezbędnych dla zapewnienia skutecznej i trwałej korekty jego nadmiernego deficytu.

2.   Państwo członkowskie podlegające ściślejszemu monitorowaniu niezwłocznie przeprowadza kompleksową ocenę wykonania budżetu w bieżącym roku dla sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego podsektorów.”

„3.   Państwo członkowskie regularnie składa Komisji i Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu lub ewentualnemu wyznaczonemu przezeń w tym celu podkomitetowi sprawozdania w odniesieniu do sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego podsektorów dotyczące wykonania budżetu w ciągu bieżącego roku, wpływu na budżet środków dyskrecjonalnych podjętych po stronie wydatków i po stronie dochodów, docelowej wielkości wydatków i dochodów publicznych, jak również zawierające informacje na temat przyjętych środków i na temat charakteru planowanych środków osiągnięcia tych celów. Sprawozdanie podaje się do wiadomości publicznej.”

„3.   Państwo członkowskie regularnie składa Komisji i Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu lub ewentualnemu wyznaczonemu przezeń w tym celu podkomitetowi sprawozdania w odniesieniu do sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego podsektorów dotyczące wykonania budżetu w ciągu bieżącego roku, wpływu na budżet środków dyskrecjonalnych podjętych po stronie wydatków i po stronie dochodów, docelowej wielkości wydatków i dochodów publicznych, jak również zawierające informacje na temat przyjętych środków i na temat charakteru planowanych środków osiągnięcia tych celów. Państwo członkowskie składa także sprawozdania z wdrażania programu partnerstwa budżetowego i gospodarczego i reform strukturalnych niezbędnych dla zapewnienia skutecznej i trwałej korekty jego nadmiernego deficytu. Sprawozdanie podaje się do wiadomości publicznej.”

„3a.   Eurogrupa i Rada omawiają adekwatność środków podjętych przez państwo członkowskie; w razie potrzeby Rada zaleca państwu członkowskiemu przyjęcie dalszych środków dla zapewnienia przestrzegania terminu korekty nadmiernego deficytu lub zmianę programu partnerstwa budżetowegoi gospodarczego. W przypadku, gdy państwo członkowskie nie wdroży zaleconych dalszych środków, Rada Europejska omówi sytuację i zaproponuje dalsze działania, jakie uzna za niezbędne.”

„1.   W niniejszym rozporządzeniu określono przepisy służące wzmocnieniu nadzoru gospodarczego i budżetowego nad państwami członkowskimi dotkniętymi lub zagrożonymi poważnymi trudnościami w odniesieniu do ich stabilności finansowej lub otrzymującymi względnie mogącymi otrzymać pomoc finansową od przynajmniejjednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności lub innych międzynarodowych instytucji finansowych takich jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW).”

„1.   W niniejszym rozporządzeniu określono przepisy służące wzmocnieniu nadzoru gospodarczego i budżetowego nad państwami członkowskimi dotkniętymi lub zagrożonymi poważnymi trudnościami w odniesieniu do ich stabilności finansowej lub państwami członkowskimi, które zwróciły się o pomoc finansową albootrzymują pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności lub innych międzynarodowych instytucji finansowych takich jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW).”

„1.   Komisja może podjąć decyzję o objęciu wzmocnionym nadzorem państwa członkowskiego dotkniętego poważnymi trudnościami w odniesieniu do jego stabilności finansowej. Danemu państwu członkowskiemu umożliwia się uprzednio wyrażenie opinii. Komisja podejmuje co sześć miesięcy decyzję o ewentualnym przedłużeniu wzmocnionego nadzoru.”

„1.   Komisja podejmuje decyzję o objęciu wzmocnionym nadzorem państwa członkowskiego dotkniętego lub zagrożonego poważnymi trudnościami w odniesieniu do jego stabilności finansowej, które mogą skutkować rozprzestrzenianiem się niekorzystnych zjawisk na inne państwa członkowskie, których walutą jest euro. Danemu państwu członkowskiemu umożliwia się uprzednio wyrażenie opinii w Komitecie Ekonomiczno-Finansowym lub ewentualnym wyznaczonym przezeń w tym celu podkomitecie. Komisja podejmuje co sześć miesięcy decyzję o ewentualnym przedłużeniu wzmocnionego nadzoru i przekazuje swoje ustalenia Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu lub ewentualnemu wyznaczonemu przezeń w tym celu podkomitetowi. Rada może zwrócić się do Komisji o wszczęcie, dalsze prowadzenie i zakończenie wzmocnionego nadzoru.”

„2.   Komisja podejmuje decyzję o objęciu wzmocnionym nadzorem państwa członkowskiego otrzymującego zapobiegawczą pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności lub jakiejkolwiek innej międzynarodowej instytucji finansowej takiej jak MFW. Komisja ustanawia wykaz instrumentów zapobiegawczej pomocy finansowej i dokonuje jego aktualizacji celem uwzględnienia ewentualnych zmian w polityce w zakresie udzielania pomocy finansowej prowadzonej przez Europejski Instrument Stabilności Finansowej, europejski mechanizm stabilności lub jakąkolwiek inną międzynarodową instytucję finansową.”

„2.   Komisja podejmuje decyzję o objęciu wzmocnionym nadzorem państwa członkowskiego ubiegającego się lub otrzymującego zapobiegawczą pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności lub jakiejkolwiek innej międzynarodowej instytucji finansowej takiej jak MFW. Komisja ustanawia wykaz instrumentów zapobiegawczej pomocy finansowej i dokonuje jego aktualizacji celem uwzględnienia ewentualnych zmian w polityce w zakresie udzielania pomocy finansowej prowadzonej przez Europejski Instrument Stabilności Finansowej, europejski mechanizm stabilności lub jakąkolwiek inną międzynarodową instytucję finansową.”

„3.   Przepisy ust. 2 nie mają zastosowania do państwa członkowskiego otrzymującego zapobiegawczą pomoc finansową w postaci linii kredytowej, która nie jest uwarunkowana przyjęciem nowych środków polityki przez dane państwo członkowskie, do czasu skorzystania z tej linii kredytowej.”

„3.   Przepisy ust. 2 nie mają zastosowania do państwa członkowskiego otrzymującego zapobiegawczą pomoc finansową w postaci linii kredytowej, która nie jest uwarunkowana przyjęciem nowych środków polityki przez dane państwo członkowskie, do czasu skorzystania z tej linii kredytowej. Komisja monitoruje nieprzerwane spełnianie kryteriów kwalifikowalności określonych w unijnych i międzyrządowych instrumentach pomocy finansowej po przyznaniu takiej pomocy finansowej.”

„3.   Na żądanie Komisji państwo członkowskie objęte wzmocnionym nadzorem:

…”

„3.   Na żądanie Komisji państwo członkowskie objęte wzmocnionym nadzorem:

…

Rada może zwrócić się do Komisji o wystosowanie do państwa członkowskiego objętego wzmocnionym nadzorem żądania podjęcia działań określonych w lit. a), b) i d) lub o poddanie się wymogom określonym w lit. c).”

„5.   Jeżeli na podstawie oceny, o której mowa w ust. 4, stwierdza się, że konieczne są dodatkowe środki, a sytuacja finansowa danego państwa członkowskiego ma znaczący negatywny wpływ na stabilność finansową strefy euro, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosekKomisji, może zalecić danemu państwu członkowskiemu ubieganie się o pomoc finansową oraz przygotowanie programu dostosowań makroekonomicznych. Rada może podjąć decyzję o podaniu tego zalecenia do wiadomości publicznej.”

„5.   Jeżeli na podstawie oceny, o której mowa w ust. 4, stwierdza się, że konieczne są dodatkowe środki, a sytuacja finansowa danego państwa członkowskiego ma znaczący negatywny wpływ na stabilność finansową strefy euro, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosekKomisji, zaleca danemu państwu członkowskiemu ubieganie się o pomoc finansową oraz przygotowanie programu dostosowań makroekonomicznych. Rada może podjąć decyzję o podaniu tego zalecenia do wiadomości publicznej.”

„Państwo członkowskie, które zamierza uzyskać pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności, MFW lub innej instytucji poza ramami Unii, bezzwłocznie informuje o swoich planach Radę, Komisję i EBC. Komitet Ekonomiczno-Finansowy lub ewentualny wyznaczony przezeń w tym celu podkomitet poddaje dyskusji planowane ubieganie się o pomoc finansową, po otrzymaniu oceny Komisji.”

„Państwo członkowskie, które zamierza zwrócić się o pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności, MFW lub innej instytucji poza ramami Unii, bezzwłocznie informuje o swoich planach Radę, Komisję i EBC. Komitet Ekonomiczno-Finansowy lub ewentualny wyznaczony przezeń w tym celu podkomitet poddaje dyskusji planowane ubieganie się o pomoc finansową, po otrzymaniu oceny Komisji, w celu zbadania między innymi możliwości dostępnych w ramach istniejących w Unii lub strefie euro instrumentów finansowych oraz funduszy oferowanych przez międzynarodowe instytucje finansowe i kredytodawców przed zwróceniem się przez państwo członkowskie do potencjalnych kredytodawców.”

„Jeżeli państwo członkowskie ubiega się o pomoc finansową z Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności, Komisja przygotowuje – w powiązaniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe, MFW – analizę zdolności obsługi długu publicznego danego państwa członkowskiego, w tym możliwości spłaty przez to państwo planowanej pomocy finansowej, oraz przekazuje tę analizę Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu lub ewentualnemu wyznaczonemu przezeń w tym celu podkomitetowi.”

„Jeżeli państwo członkowskie ubiega się o pomoc finansową z Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności, Komisja przygotowuje – w powiązaniu z EBC oraz, w stosownych przypadkach, MFW – analizę zdolności obsługi długu publicznego danego państwa członkowskiego, w tym możliwości spłaty przez to państwo planowanej pomocy finansowej, oraz przekazuje tę analizę Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu lub ewentualnemu wyznaczonemu przezeń w tym celu podkomitetowi.”

„1.   Państwo członkowskie otrzymujące pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, MFW, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności przygotowuje w porozumieniu z Komisją – działającą w powiązaniu z EBC – projekt programu dostosowawczego służącego przywróceniu solidnej i zrównoważonej sytuacji gospodarczej i finansowej oraz przywróceniu możliwości danego państwa do samodzielnego finansowania się w pełni na rynkach finansowych. W projekcie programu dostosowawczego należycie uwzględnia się aktualne zalecenia skierowane do danego państwa członkowskiego na mocy art. 121, 126 lub 148 Traktatu, jak również działania podejmowane przez to państwo celem dostosowania się do tych zaleceń, mając jednocześnie na celu poszerzenie, wzmocnienie i pogłębienie wymaganych środków polityki.

2.   Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, zatwierdza program dostosowawczy.

3.   Komisja, w powiązaniu z EBC, monitoruje postępy we wdrażaniu programu dostosowawczego oraz informuje co trzy miesiące Komitet Ekonomiczno-Finansowy lub ewentualny wyznaczony przezeń w tym celu podkomitet. Dane państwo członkowskie zapewnia Komisji swoją pełną współpracę. W szczególności państwo to przekazuje Komisji wszelkie informacje, które ta uzna za niezbędne do monitorowania programu. Stosuje się przepisy art. 3 ust. 3.

4.   Komisja, w powiązaniu z EBC, ocenia wraz z danym państwem członkowskim zmiany, które mogą być konieczne w programie dostosowawczym. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje decyzję w sprawie ewentualnych zmian, których należy dokonać w programie dostosowawczym.

…

6.   Państwo członkowskie objęte programem dostosowawczym, które nie posiada wystarczających zdolności administracyjnych lub doświadcza znaczących problemów we wdrażaniu tego programu, zwraca się do Komisji o pomoc techniczną.”

„1.   Państwo członkowskie zwracające się o pomoc finansową od przynajmniej jednego innego państwa, MFW, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności przygotowuje w porozumieniu z Komisją – działającą w powiązaniu z EBC oraz, w stosownych przypadkach, MFW – projekt programu dostosowawczego służącego przywróceniu solidnej i zrównoważonej sytuacji gospodarczej i finansowej oraz przywróceniu możliwości danego państwa do samodzielnego finansowania się w pełni na rynkach finansowych. W projekcie programu dostosowawczego należycie uwzględnia się aktualne zalecenia skierowane do danego państwa członkowskiego na mocy art. 121, 126, 136 lub 148 Traktatu, jak również działania podejmowane przez to państwo celem dostosowania się do tych zaleceń, mając jednocześnie na celu poszerzenie, wzmocnienie i pogłębienie wymaganych środków polityki.

2.   Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, zatwierdza program dostosowawczy. W przypadku, gdy pomoc finansowa pochodzi od europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności, warunki określone we wniosku Komisji są w pełni zgodne z warunkami uzgodnionymi przez strony uczestniczące w przyznaniu dostępu do powyżej określonych instrumentów unijnych lub międzyrządowych.

3.   Komisja, w powiązaniu z EBC oraz, w stosownych przypadkach, MFW, monitoruje postępy we wdrażaniu programu dostosowawczego oraz informuje co trzy miesiące Komitet Ekonomiczno-Finansowy lub ewentualny wyznaczony przezeń w tym celu podkomitet. Dane państwo członkowskie zapewnia Komisji swoją pełną współpracę. W szczególności państwo to przekazuje Komisji wszelkie informacje, które ta uzna za niezbędne do monitorowania programu. Stosuje się przepisy art. 3 ust. 3. W przypadku braku wystarczającej współpracy Rada, na wniosek Komisji, może skierować do danego państwa członkowskiego publiczne żądanie określające działania, jakie mają zostać podjęte przez to państwo członkowskie.

4.   Komisja, w powiązaniu z EBC oraz, w stosownych przypadkach, MFW, ocenia wraz z danym państwem członkowskim zmiany, które mogą być konieczne w programie dostosowawczym. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje decyzję w sprawie ewentualnych zmian, których należy dokonać w programie dostosowawczym.

…

6.   Państwo członkowskie objęte programem dostosowawczym, które nie posiada wystarczających zdolności administracyjnych lub doświadcza znaczących problemów we wdrażaniu tego programu, zwraca się do Komisji o pomoc techniczną, która wraz z instytucjami w państwach członkowskich, innymi europejskimi lub właściwymi międzynarodowymi instytucjami może w tym celu tworzyć grupy ekspertów. Pomoc techniczna może obejmować ustanowienie w danympaństwie członkowskim stałego doradcy wraz z personelem pomocniczym z instytucji unijnych, który doradzałby władzom tego państwa członkowskiego w sprawach związanych z wprowadzaniem programu dostosowawczego i koordynował współpracę pomiędzy zaangażowanymi instytucjami.”

„1.   Państwo członkowskie pozostaje pod nadzorem po zakończeniu programu do czasu spłacenia przynajmniej 75 % pomocy finansowej otrzymanej od przynajmniej jednego państwa członkowskiego, europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej lub europejskiego mechanizmu stabilności. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może przedłużyć czas trwania nadzoru po zakończeniu programu.”

„1.   Państwo członkowskie pozostaje pod nadzorem po zakończeniu programu do czasu spłacenia przynajmniej 75 % pomocy finansowej otrzymanej od przynajmniej jednego państwa , europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, europejskiego mechanizmu stabilności lub innych międzynarodowych instytucji finansowych. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może przedłużyć czas trwania nadzoru po zakończeniu programu.

…

5.   Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaprosić przedstawicieli danego państwa członkowskiego do udziału w wymianie poglądów w odniesieniu do monitorowania po zakończeniu programu.

6.   Przedstawiciele Komisji mogą zostać zaproszeni przez parlament danego państwa członkowskiego do udziału w wymianie poglądów w odniesieniu do monitorowania po zakończeniu programu.”

„W odniesieniu do środków, o których mowa w art. 2 ust. 1, art. 3, art. 6 ust. 2 i 4 oraz art. 11 ust. 4, prawo głosu posiadają wyłącznie członkowie Rady reprezentujący państwa członkowskie, których walutą jest euro, a Rada stanowi bez uwzględniania głosu członka Rady reprezentującego dane państwo członkowskie.

Większość kwalifikowaną członków Rady wymienionych w akapicie pierwszym określa się zgodnie z art. 238 ust. 3 lit. b) Traktatu.”

„W odniesieniu do środków, o których mowa w art. 3 ust. 5, art. 6 ust. 2, 4 i 5 oraz art. 11 ust. 1 i 4, prawo głosu posiadają wyłącznie członkowie Rady reprezentujący państwa członkowskie, których walutą jest euro, a Rada stanowi bez uwzględniania głosu członka Rady reprezentującego dane państwo członkowskie.

Większość kwalifikowaną członków Rady wymienionych w akapicie pierwszym określa się zgodnie z art. 238 ust. 3 lit. b) Traktatu.”

„Przepisów art. 5 i 6 nie stosuje się do pomocy finansowej udzielonej zapobiegawczo oraz do pożyczek udzielonych celem dokapitalizowania instytucji finansowych.”

„Przepisów art. 6 ust. 1 do 5 nie stosuje się do pomocy finansowej udzielonej zapobiegawczo oraz do pożyczek udzielonych celem dokapitalizowania instytucji finansowych. Nie narusza to warunków związanych tymi rodzajami pomocy finansowej na podstawie właściwych unijnych lub międzyrządowych instrumentów pomocy finansowej.”